Nie rozumiem mojego życia. Coś kieruje mnie do pełnej destrukcji.
Choć chcę się "posklejać" i żyć dalej - tak niektóre wydarzenia są dla mnie tąpnięciem.
Mam w sobie wbudowany "zapalnik" który deprecjonuje całego mnie.
Zabija mnie od środka z bólem niemożliwym do wytrzymania.
Choć na zewnątrz jest uśmiech - maska którą stworzyłem i wyćwiczyłem od lat,
W której osiągnąłem poziom master - w skrywaniu tego co naprawę czuję.
Powrót przeszłości i emocji
Kiedyś przeżytych i wypartych
Jednak znów w pełni żywych
Choć miałem nadzieje że to nigdy nie nastąpi
Śledząc dziennik emocji - 2 out of 5. Tylko dlatego że wiem że może być jeszcze gorzej.
Ale liczę że jednak skoro raz przetrwałem, tym razem się też uda.
Krok po kroku
Małe zwycięstwa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz