Umysl i mysli potrafią oszukiwać
Sekunda zapomnienia i leca jak szalone
Tak bardzo zakłamują rzeczywistość
Karmiąc nadzieją która nie pozwala iść dalej
Choć to wiem - żyje w tym. I chyba chwilowo musze to zaakceptować.
Sinusoida stanów emocjonalnych.
Gdzie wszystko poniżej osi jest niestety normalne.
Licząc na te małe piki które jednak pozwalają myśleć że to przetrwam
Choc mysli, serce i umysł zostały w przeszłości
Szukam alternatywy na teraz
Może egoistycznie ale czy jest inny bardziej racjonalny wybór?
Znaleść kogoś kto pozwoli mi zapomnieć?
Popaliłem troche mostów wierząc że to Ta jedyna
Tak bardzo nie chcąc jej skrzywdzić - oraz małej.
Oddając jej siebie nie wiedząc kiedy.
Tak naprawdę samemu znów się krzywdząc.
"Czego się wiec obawiasZ" - pytanie które brzmi w mej głowie
Które dawało jednocześnie pewności że bedzie dobrze
Łamiąc niepotrzebnie bariery strachu przed zaangażowaniem.
Glupie ale prawidze.
Racjonalizując - przypadek jakich miliony na świecie.
Zostawiony przez kobiete. Znów - więc powinienem przywyknąć.
Jednak szaleństwo i ból jaki czuje jest wyjątkowy niestety....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz